WYMIANA POLSKO-NIEMIECKA 2025 – TYDZIEŃ PEŁEN PRZYGÓD, UŚMIECHÓW I... DESZCZU

W dniach 12–18 czerwca 2025 roku dzięki dofinansowaniu przez PWNM – Polsko Niemiecką Współpracę Młodzieży nasza szkoła – Zespół Szkół Ponadpodstawowych w Zakliczynie – gościła wyjątkowych uczniów wraz z opiekunkami panią Aleksandrą Urbaniak i panią Martiną Siebert z niemieckiej szkoły BBZ Bad Segeberg. Przyjechali do nas aż z północy Niemiec, by przez tydzień wspólnie odkrywać uroki Polski, przełamywać językowe bariery i budować mosty międzykulturowe. I wiecie co? Udało się to lepiej, niż ktokolwiek się spodziewał!

Dzień 1 – „Cześć!”, „Hallo!” i do stołu

Już pierwszego wieczoru przy kolacji powitalnej okazało się, że nawet jeśli nie każdy zna wszystkie słowa w obcym języku, to wystarczy uśmiech, gest i dobre jedzenie, by zawiązała się nić porozumienia. Spotkanie integracyjne przy stole – polskie jedzenie vs. niemieckie ciekawości – zakończyło się remisem i wspólnym śmiechem.

Dzień 2 – Królowie, smoki i sól

Drugi dzień spędziliśmy w Krakowie, gdzie zachwycił nas Wawel i Rynek, a niektórych ceny w sklepach Galerii Krakowskiej. Po dawce historii przyszła pora na zejście pod ziemię – kopalnia soli w Wieliczce zrobiła na wszystkich ogromne wrażenie. Niektórzy do dziś zastanawiają się, czy naprawdę wszystko tam jest z soli...

Dzień 3 – Zamkowy maraton

Dolina Dunajca przywitała nas zamkami w Melsztynie, Czchowie i legendarnym grodem Zawiszy Czarnego. Po drodze odwiedziliśmy także pustelnię świętego Świerada, gdzie nawet najbardziej rozgadani uczniowie poczuli ducha ciszy i zadumy. A przynajmniej na pięć minut.

Dzień 4 – Family Day, czyli dzień wolny, który był bardzo zajęty

Dzień rodzinny był pełen atrakcji zaplanowanych przez polskie rodziny – od wycieczek rowerowych, przez wspólne grillowanie, po spontaniczne zajęcia sportowe. Dla wielu niemieckich uczniów to był najbardziej „autentyczny” dzień wymiany – poznali naszą gościnność, kuchnię i... tempo życia.

Dzień 5 – W góry, czyli test wytrzymałości

Morskie Oko przywitało nas bajecznym widokiem i słońcem... które niestety zniknęło w drodze powrotnej. Ulewny deszcz sprawił, że wszyscy wyglądaliśmy jak po spontanicznym skoku do jeziora, ale mało kto narzekał – wręcz przeciwnie, była to przygoda, którą jeszcze długo będziemy wspominać. Zakopane na szczęście przywróciło nam humor.

Dzień 6 – Dzień szkolny inny niż zwykle

Wizyta w szkole? Nuda? Nie tym razem! Po szybkim spacerze po obiekcie rozegraliśmy międzynarodowy mecz siatkówki (Polska – Niemcy, wynik niech zostanie owiany tajemnicą), przygotowaliśmy wspólnie koktajle owocowe i kawę, a potem zabraliśmy się za tworzenie plakatów dokumentujących naszą wymianę. Na koniec wspólny posiłek, wymiana upominków i popołudniowy spacer po rynku w Zakliczynie – idealne zwieńczenie dnia.

Dzień 7 – „Do widzenia” brzmi trudniej niż „Cześć”

Ostatni dzień był pełen wzruszeń, uścisków i... cichych łez (również tych ukradkiem ocieranych przez nauczycieli). Spotkanie podsumowujące dało nam szansę powiedzieć, co najbardziej nas poruszyło, czego się nauczyliśmy i... kiedy znów się zobaczymy.

Ta wymiana pokazała, że różnice kulturowe są ciekawe, a nie trudne. Że język można dogadać – nawet „na migi”. I że tydzień wystarczy, by stworzyć przyjaźnie, które będą trwały lata.

Dziękujemy wszystkim uczestnikom, rodzinom goszczącym, opiekunom oraz szkołom partnerskim – to była piękna przygoda! Do zobaczenia w Niemczech!

P.S. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do sukcesu tej wymiany: panu dyrektorowi Jackowi Świderskiemu za przywitanie uczniów i opiekunów z Niemiec, panu dyrektorowi Krzysztofowi Małkowi za wspólny spacer po szkole i pożegnanie naszych gości, panu Mariuszowi Lasocie za sprawne oprowadzanie po różnych ciekawych miejscach i niezmierzoną ilość przekazywanej wiedzy, pani Wioletcie Nieć za pomoc w koordynacji w szkole, panu Tomaszowi Owcy i pani Elżbiecie Skrobisz wraz z uczniami, którzy przygotowali dla nas wspaniałe kolacje, pani Marcie Kwaśniewskiej-Kobylarczyk i pani Celinie Pacynie, dzięki którym mogliśmy stworzyć pyszne koktajle, panu Andrzejowi Turkowi i panu Januszowi Marcinkiewiczowi za pokazanie mniej oficjalnych „zakamarków” szkoły, panu Zbigniewowi Bałczyńskiemu i panu Janowi Studzińskiemu za przyjęcie tymczasowej posady szofera oraz pani Katarzynie Ludwie, która w małym paluszku ma wiedzę o dokumentacji wymiany.

Szczególnie dziękujemy też polskim uczniom, którzy wykazali się niesamowitą odpowiedzialnością, pomysłowością, zaradnością i niczym nie zmąconym poczuciem humoru, a także ich rodzicom i opiekunom, którzy dzielnie stawiali czoła wszelkim przeciwnościom.

Letztlich, aber keineswegs unwichtig (jak to się w języku niemieckim mówi), nie możemy zapomnieć o pani Ani Wróbel, która pokazała nam jak przerodzić plan w czyn.

Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękujemy, Katarzyna Papuga i Katarzyna Wieczorek.